By HABERLER’DEN ESİNTİLER…
Geçen hafta Burdur’da Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğünce “Yağmalanan Anadolu Uygarlıkları” başlığıyla sunulan sergide izinli veya izinsiz Anadolu’dan kaçırılan on birlerce eserden bir kısmının fotoğrafı gösterilmiş.
Yağmalanan eski eserlerin birçoğu da Türk – İslam damgalı, Anadolu’daki son medeniyete, yani bizim diyerek en çok sahiplenmemiz gereken bir medeniyete ait olanlar.
Televizyonda son birkaç haftadır pazar günleri, “Avrupa’da Türk İzleri” adlı bir belgesel dizi yayınlanıyor. Gördüğümüz durum şu ki; Balkonlar ve Orta Avrupa’daki Türk – İslam eserlerine onlar, bizim Anadolu’daki eserlere sahip çıkışımızdan bin kat fazla sahip çıkmışlar. Kendi hesabımıza utanç verici bir durum.
Geçmişle övünmekte üstümüze yok. Çünkü laf üretmek, övünmek kolay. Lakın geçmişin eserine, ata yadigarına gerçekten saygı duyup, onu korumak, onarmak ve yaşatmak zor!
3-5 kişi hemen bir mescit veya cami yaptırma derneği kurarak, Kur’an kursları diyerek son yıllarda binlerce yeni cami, mescit, Kur’an kursu binası yapmışız. Amma ve lakin, tarihi ve mimari bakımdan anıtsal değer taşıyan binlerce eserden bir tekine bile sahip çıkmak için bir tek dernek yok ortada. Nerede kalmış bizim Müslümanlığımız? Lafta… Lafta…
Tokat’ımız, Danişment, Selçuklu, Osmanlı eserleri bakımından en zengin yörelerden biridir. Birkaç istisna, hepsi de perişan, harap, sahipsiz ve kimsesiz… Onarım görenler de maalesef üstün körü yapılmıştır. Bu eserlerin böyle perişan ve sahipsiz kalmasında tekelci, merkeziyetçi bürokrasinin de büyük günahı ve vebali vardır. Kendisi yapmaz, yapana da engel olan bir zihniyet.
Yine de bir ümit pırıltısı var ufukta: Valimiz Yazıcıoğlu’nun öncülüğünde kurulmuş olan “Tokat Kültürünü Araştırma, Geliştirme ve Yaşatma Vakfı” Bir de Vali Yardımcısı E. Selçuk Botsalı’nın başlattığı “Tarihi Çeşmelerimizi Kurtaralım” kampanyası. Buna da şükür!…
24 ŞUBAT – SESİMİZ GAZETESİ
