By DEMOKRASİMİZ NEREYE KOŞUYOR? (8)
“Mevzuat Hazretleri” de bizim bürokrasinin yarattığı bir ucubedir. Bu ucube, demokratik katılımcılığın en büyük düşmanıdır. Siyasi iktidarların partizanlığı da bürokrasi ve mevzuat hazretlerini, kendi çıkarları doğrultusunda kullanmak istediği takdirde halkın katılımcı girişimlerinin serpilip gelişmesi beklenemez artık.
Demokratik katılımcılık; siyasi partiler, sendikalar, basın-yayın, üniversiteler, meslek odaları, esnaf dernekleri, vakıflar ve benzeri kuruluşların varlığıyla olup bitti sanılır. Bu kuruluşların bütün yurt düzeyinde yaygın ve etkin olup olmadığına bakılmaz. Kültürel ve sportif kuruluşların da başta gençlik olmak üzere toplumun bütün tabakalarını sarıp sarmalayan etkinlikleri var mı, yok mu? Buna da pek bakılmaz.
Toplumsal kuruluşlar, kültürel, sanatsal, sportif kuruluşlar var mı, yok mu? Daha doğrusu bütün bunların birbirlerini, toplumun sosyal, kültürel gelişimini sürekli biçimlendiren, güçlendiren bir etkinlikleri var mı, yok mu? Bu sorgulamalar da pek yapılmaz.
Vatandaşlar şirket, kooperatif gibi ekonomik birliktelik girişimlerinde ne ölçüde vardır veya yoktur? Başarılı veya başarısızdır? Bu ekonomik girişimler batıyor mu, çıkıyor mu? Başarısızca, batıyorsa niçin? Bizde birkaç istisna dışında köklü, uzun ömürlü şirketler, kooperatifler, birbirini arz ve talep dengeleriyle destekleyen üretim ve tüketim kooperatifleri ve bunların birlikleri niçin yok? Ekonomik bakımdan doğru-dürüst örgütlenemeyen, güçlenemeyen, refah yaratamayan bir toplumu, gerçek bir demokrasiye kavuşturabilir mi?
Belediyemiz, II Özel İdarelerimiz, Köy İdarelerimiz, niçin güçsüzdür? Parasız, pulsuzdur? Biraz para bulmak veya basit bir iş için köy muhtarları bile Ankara’da milletvekili peşinde dolaşır veya kovulmak pahasına Bakanlık kapılarında dolaşıp dururlar? Niçin? Niçin? Niçin?
24 MART – SESİMİZ GAZETESİ
