By DEMOKRASİMİZ NEREYE KOŞUYOR? (12)
Bilinçli ve sistemli bir şekilde tabularla şartlandırılan, daha okul öğrencisi çağında bu tabuları karşısında bulan bireylerin ve toplulukların ve toplumun içinden bilimde, sanatta ve her alanda evrensel ufuklara kanat açan insanların çıkabileceğini umuyor musunuz hala? Herşeyi o tek tabuya ve o tabuyla bağlaşık diğer tabulara göre ayar etmişsiniz. Milleti, evet koskoca milleti ve tabulara hep borçlu çıkartıyorsunuz. “Sizi o kurtardı!” “Sizi o kurtardı!” diye diye bu ülkenin çocuklarının bilinçaltına kurtarıcı imajını kim soktu?
Eh, vaktiyle nasıl olmuşsa yine gelir bir kurtarıcı başımıza. Yan gelir yatarız, keyfimize bakarız. Oysa ki kurtarıcı beklemekle demokrasi asla bağdaşmaz birbiriyle. Düşünen, araştıran, örgütlenen, iş yapan bireylerin ve toplumların rehberlere ve liderlere ihtiyacı vardır amma, kurtarıcılara ihtiyacı yoktur. Hem demokrasi ister hem de kurtarıcı beklersek, abesle iştigal etmiş oluruz.
Hele hele tek tabuya ram edilmiş bir toplum, mili tarih bilincinden de yoksun bırakılmışsa bu büsbütün felaket demektir. Tabu bağımlılığı gitgide bir “fetişizm” halini alır. (Fetiche: İlkel bir topluluğun tapındığı şey, put) Tarihte cihan devletleri ve medeniyetleri kurmuş bir milleti ilkel bir ulus mu zannediyorsunuz? Hatta ve hatta (zan) bir yana, ilkel bir ulus kimliğini mi layık görüyorsunuz?
“Aman seçimde bir yanlışlık yapmayın!” Yapmadık herhalde. “Milletin önünde aydınlık günler var.” –Oh! Ne güzel… Ak günler, pembe düşler, nurlu ufuklar hep bizim olacak. “Bizim arkamıza düşün!” –Düştük gidiyoruz gözü kapalı… Hepinizin ağzından bal dökülüyor. Lakin ser veriyor, sır vermiyorsunuz. Siz, ne yapacaksınız ve yahut hep beraber ne yapacağız ki nereye varacağız?
Herşeyden önce çıkaracağınız yasalarla düşünceye ipotek koyan her türlü tabuyu ve faşist ceza maddelerini ortadan kaldırabilecek misiniz? Yoksa aldanma ve aldatmaya ayar edilmiş bir toplum yaşamının sürmesine seyirci mi kalacaksınız?
1 NİSAN – SESİMİZ GAZETESİ
