By NEDEN–NİÇİN
Hafız, Kur’an’ı ezberlemiş. Ama gerisi gelmiyor!. Neden?
Dinimiz mükemmel ama, ileriye gitmiş bir İslam ülkesi yok!. Niçin?
Sloganlarla büyüdük, sloganik yaşıyoruz!. Neden?
Kimse kendini ölçüp biçmiyor; ne yaptım, ne yapmalıyım; benim hayatta halim nedir? diye sormuyor!. Niçin?
Müslüman olmayı bir köşeye bırakalım da, hani önce bir insan olarak nasılız? diye de sormuyoruz!. Neden?
Özgür olabilmek için, yaşadığımızı daha fazla fark edebilmek için özel bir çabamız yok! Niçin?
“Ben nerde hata yaptım?” veya “Biz nerde hata yaptık?” şeklinde bir özeleştirimiz de yok!. Neden?
Dini mesele diye sorulanlar hep aynı. Bin yıldır bir mesafe kaydetmiyor!. Niçin?
Allah, bütün insanlara farklı suret, farklı ses, farklı tabiat vermişken, milyonlarca çeşit canlı türlerinin her birine ayrı bir özellik ve güzellik katmışken, sonsuz sayıdaki kar tanelerinin bile hiçbiri birbirine benzemezken, insanların kıyafetlerini dahi din adına hep birbirine aynen benzetme gayreti, düşünce ve fikirlere kelepçe vurma çabaları!. Neden?
Allah ile içli, samimi bir bağ kurmak yerine, sanki korkuya dayalı, emir- komuta zinciri kurmak!. Niçin? Üstelik “Ben size şah damarınızdan daha yakınım!.” diye işaret edilmişken… Araya zorla aracılar koymak!. Niçin?
Hep niye “Allah’tan ümit kesilmez”, “Mümin mümin kardeşidir”, “İlim, müminin kaybolmuş malıdır”, “temizlik imandandır” gibi genel cümlelere başvuruyoruz!. Niçin?
Etrafımızda ne olup ne bittiğini farketmiyoruz!. Niçin?
Kendimizin dahi farkında olmadan koca bir ömür geçiyor!. Neden?
Bizim için gıybet yapmadan, üçüncü kişilere çatmadan konuşmak öyle zor ki!. Niçin?
Hoşça kalın…
27 TEMMUZ – TOKAT GAZETESİ
