By BAŞBAKAN ÖZAL’A SUİKAST VE BAZI GERÇEKLER…
“Başbakan Turgut Özal’a, 18 Haziran 1988 Cumartesi günü saat tam 12.18’de, Ankara Atatürk Spor Salonunda suikast girişimi yapıldı.”
Sonu 88 olan yılın 6 ncı ayının 18 nci günü, saatlerin 18 nci dakikaya geldiği an, ANAP kongresinde hiç beklenmedik bir olay yaşandı. Sonu sekizlerle biten bir takvimde kaderin şaşmayan bir randevusu mu vardı? Bilmiyoruz. Bildiğimiz şu ki; kürsüde konuşan Başbakan’a iki el ateş açılmıştır. Kurşunlardan biri Özal’ın başının üzerinden geçerken ikinci kurşun sağ eline isabet etmiştir. Saldırgan yakalanmış, olayda birçok kişi yaralanmıştır.
Öte yandan, olaydan bir gece önce TV-2 de, ABD eski başkanlarından Kennedy’e yapılmış suikastı konu olan bir film yayınlanıyor. Bu kuşkusuz bir rastlantıdır. Ama garip bir rastlantı doğrusu. 1963 yılında bir suikaste kurban giden başk. John. F. Kennedy, niçin öldürülmüştü ve kim öldürmüştü? Sanık olarak tutuklanan Lee Oswald da, ertesi gün vurularak öldürülmüştü. Böylece Kennedy cinayeti esrarlı bir görünüm almış, yıllar süren soruşturmalar, binlerce sayfa tutan araştırma raporları bir sonuç vermemiş. Oswald’dan sonra birçok kişi daha zincirleme bir şekilde ortadan kaldırılmış, Kennedy suikastını tertipleyenlerin kimlikleri bir türlü ortaya çıkartılamamıştır. Kennedy suikastı bugün de esrarını muhafaza etmektedir.
Kennedy’yi kimin öldürdüğü belli değildir ama niçin öldürüldüğü az çok bellidir. Kennedy, iç ve dış meselelerde, kendinden öncekilerden daha etkili bir politika takip etmiş, sosyal adalet ve barışa dayanan bir dünya amaçlamış, içerde büyük çelik tröstleriyle mücadele etmiş, ırk ayrımına karşı çıkmış, dışarıda Sovyet liderleriyle görüşmeyi kabul etmiş, milletlerarası vahim olayları önlemiş Washington-Moskova arasında özel bir telefon hattı kurmuştur.
Başbakan Turgut Özal’ın da, ister beğenin ister beğenmeyin, kendinden öncekilerden daha aktif bir politika yürüttüğü bir gerçektir. İthalat-ihracat rejimi, para ve döviz, gümrük ve kambiyo konularındaki köhnemiş ve bürokrasinin yiyici kesimine yarayan mevzuatı bir çırpıda değiştirmiş, kaçakçılık sektörü ile akıllı bir mücadeleye girişmiş, mahalli idarelerin güçlendirilmesi yolunda bazı atılımcı uygulamaları desteklemiş, dış politikada çok yönlü diyalogların geliştirilmesinde ve özellikle de Türk-Yunan ilişkilerinde barışçı bir dönemin başlamasında büyük rol oynamıştır. Anavatan Partisinin ikinci defa iktidar olmasında ve partide dört eğilimin kavgasız-gürültüsüz, bir denge politikası ile bir arada tutulmasında liderliğini kanıtlamıştır.
Dünyada “Barış Güvercini” diye tanınan İran-Irak savaşının durması için arabuluculuk yapan İsveç Başbakanı Olofe Palme’nin de, bundan iki yıl kadar önce bir suikaste kurban gitmesi ve halen cinayetin karanlıkta kalışı da düşündürücü nitelikte bir durumdur. Ve dünyada benzer suikast olayları hep birlikte düşünüldüğünde, yapılan yorumlar net bir sonuç vermiyor.
Dünya siyasetini yönlendiren ve devletlerarası çıkar ilişkilerini düzenleyen resmi, milli veya evrensel politik güçler dışında: dünyanın kaderine hükmetmek isteyen başka mihraklar mı var? Dünya barışını sürekli tehdit eden terörist kuklaların ipleri kimlerin elinde? Soğuk savaş taktiklerini kim kullanıyor? Küçük figüranların dışında senaryonun asıl kahramanları niçin bulunamıyor?
Başbakanımız Turgut Özal’a yapılan suikast girişiminin, bireysel değil, çok planlı bir örgüt işi olduğunu kuşkulandıran belirtiler vardır. Saldırgan, tıpkı Kennedy suikastında olduğu gibi, yakalanıp götürülürken silahlı bir kişinin saldırısına uğraması buna bir delildir.
Temennimiz olayın bir an evvel açıklığa kavuşmasıdır. Fakat olayın cereyan şekline göre görünen o ki, ÖZAL’a yapılan suikast bir muamma halini alacak. Suikastın senaryosunu yazanlar, sahneye koyanlar ve asıl oyuncular belki sonsuza dek bir sır olarak kalacak.
Kaderin kime ne oyun oynayacağını ise kimseler bilmeyecek…
22 HAZİRAN- SESİMİZ GAZETESİ
