By Bir zamanlar Bir “BEYAZ KÖŞK” VARDI
Her doğan günle beraber hayat taze bir umutla yeniden başlar. Zaman değişir, devran döner, hayat devam eder. Gençlerin evlenmeye karar verip en başta soylarını sürdürme duygusuyla hayatlarını birleştirmeleri de bunun canlı bir göstergesidir. Resmi nikâhla tescil edilen evlilik, genellikle yapılan bir düğünle de coşkulu bir şekilde başlasın istenir.
Herkes kendi anlayış, sosyal konum ve bütçe olanaklarına göre bir düğün yapar. Düğün yeri için kimileri mevcut salonlardan birini seçer. Kimileri de mevsim yaz ise açık havalı bir mekânı tercih eder. Şehrin bilhassa kenar semtlerindeki sokak aralarında sazlı-çalgılı açık hava düğünleri de bir başka tercih olmaktadır.
Yazımıza böyle bir girişi neden yaptık? Düğünlerin sıklaştığı şu sıcak aylarda, düğün yapacak açık havalı bir mekân olmayışından yakınan dostlara rastladık. Bu yakınmalar arasında şu günlerde “Beyaz Köşk Aile Çay Bahçesi’nin ismi sık sık anılır oldu. Bundan bir yıl öncesine değin Köprübaşı mevkiinde Belediye Nikâh Salonu’nun yanıbaşında halkımıza yıllar yılı hizmet veren ‘Beyaz Köşk’ün yerinde bugün yeller esiyor. Belediye’nin bir kararıyla kira sözleşmesi sona erdirilip tesis ortadan kaldırılmış ve mesele taraflar arasında mahkemelik olmuştur.
Meselenin mahkeme yönü bizim konumuz dışında. Bizi ilgilendiren “Beyaz Köşk Aile Çay Bahçesi’nin 14 yıl sürmüş serüvenidir. Bu on dört yıl içinde Tokatlı olup da, ister düğün sahibi, ister düğün konuğu alarak olağanüstü coşkulu düğünlerin zevkini veyahut sıcak yaz günlerinin bilhassa akşam saatlerinde ziyaretçi olarak, semaver çayı veya dondurma eşliğinde aile ve dost sohbetlerinin yanısıra kaliteli müzik dinlemenin keyfini tatmamış kişi, sanırım yoktur.
‘BEYAZ KÖŞK’ün kurucu ve işletmecisi olan Bünyamin AKINCI’yı da herhalde tüm Tokatlılar tanır. Bünyamin AKINCI, müzikte sesi ve enstrüman kullanmadaki yetenekleri, organizatörlüğü, düğünlere renk katan espiri kabiliyeti ve yapısındaki mert-delikanlı tavrıyla ilginç ve sıradışı bir kişiliktir. ‘Beyaz Köşk’ TOKOT için simgesel bir mekân olmuştu. Bu mekân ortadan kaldırılırken yerine bir benzeri kurulamadı. Bu imkân tanınmadı. Tokat’a ve Tokatlı’ya 14 yıl boyunca sunulmuş kaliteli bir hizmet ve bu hizmetin baş mimarı bir kalemde unutuldu. Bünyamin Akıncı bugün, hakkının teslim edilmediği düşüncesiyle buruk ve kırık duygular içinde. Şu günlerde Tokat’tan çekip gitmeyi bile düşünüyor. Giderse TOKAT bir değerini yitirmiş olur. Değerlere sahip çıkılmalı, sahip çıkmalıyız.
Hoşça kalın…
9 AĞUSTOS TOKAT GAZETESİ
