By BÜYÜK REİS’İN ÖLÜMÜ…
11 Eylül 1988. Saat 13.00’ü vurduğu an, Tokat için çarpan bir kalp daha son defa çarptı. O kalp ki; sporcu, dernekçi, öğretmen, gazeteci, politikacı ve partici olarak hep koşuşturan bir kişiliğin bitmez tükenmez heyecanlarına, uğraşlarına, acılarına, sevinçlerine, ihtiraslarına son ana kadar ve zaman zaman da zorlanarak dayanabildi. O kalp ki, son bir ümidi yakalamak ister gibi belli belirsiz bir ufka hala kanat çırpan bir tasarımcının hayallerine son ana kadar ihanet etmedi.
İhanet etmedi ama, politikanın dalgalı, anaforlu, çekişmeli, didişmeli denizinde son kulaçlarını atan bir yorgun yüzücüyü sahile çıkarmaya da yetmedi… Yetmezdi, yetmeyecekti… Zira o kalp bundan birkaç yıl önce, sahibine ilk alarmı veriyordu. Belki de bu bir kırmızı alarmdı ama, yorgun savaşçı tınmadı bile. Sığınağa girmedi. Hep cephede kalmayı yeğledi. Kimi zaman bir general, kimi zaman bir nefer gibi…
Mesrur GÜRGENÇ, katıksız bir Tokatlı idi. 68 yıllık ömrünün 40 yılını Tokat’a vermiştir dersek, mübalağa etmiş olmayız. Toplam 17 yıl tutan Belediye Başkanlığı bunu ispata yeter. 17 yıl Belediye Reisi olmak bir rekordur. Bu rekoru dolayısıyla ona Büyük Reis diyenler vardı.
Onu son yolcuğunda uğurlayan Tokatlılar bir hayli kalabalık teşkil ederek vefanın son örneğini gösterdiler. Onunla sağlığında atışanlar, gıyaben atıp tutanlar, seveni-sevmeyeni, dostları, yakınları cenaze namazında ve mezarlıkta son insanlık görevini yaptılar.
Allah rahmet eylesin…
Toprağı bol, ruhu şad olsun…
15 EYLÜL- SESİMİZ GAZETESİ
