By GÜLÜMSE BİRAZ / ŞİİR
İşte sevgi, işte nefret!
İşte açlık/susuzluk!
İşte aşk, işte ölüm!
İşte eşitlik/mutluluk!
İnsanlar eşit
Mutluluk eşit
İnsanı ara, sevgiyi ara,
Mutluluğu ara…
Ekmeği ve suyu arar gibi.
Gülümse biraz insana!
Ve doğruya
Gülümse biraz!
XXX
İstediğin mutluluk mu,
Savaş mı, savaşsa?
Seç savaş alanını
Kendin için kendinde,
İçindeki nefreti yen önce…
Sonra, yeni ufuklara doğru.
Bırak, yepyeni rüzgarlar essin…
Karanlık ve şeytanca oyun
Bırak, eski çağlarla kalsın
Savaş istediğin
Karşı savaş aç, açlığa/susuzluğa
Bilim için doğaya karşı…
Ve aşka
Gülümse biraz”
XXX
Savaşa istediğin
Aaah, anlamsız,
Bilmeden ölmek değil işin,
Savaşsa, istediğin savaş,
Eski zamanların,
Son kalıntısı,
Oysa ki, insansı!
Varlığın akılcı.
XXX
İnsansın, gülümse, biraz!
Trajik acılarla sinik,
Bayağılığa tanık,
Olsa da ruhunun
O eski saflığıyla
Gülümse biraz!
Sevmek çabasıyla
Çok daha mutlu
Gülümse biraz!
Hayatı karşılayan
Bütün gücünle
Alabildiğince
Gülümse!
Gülümse biraz!…
16 OCAK – SESİMİZ GAZETESİ
