İMAMET (1)
Cemaatla namaz kılmak için bir imama ihtiyaç vardır. Cemaatla namaz denince, imamlık da dahildir. Yani, imam olmadan cemaat olmaz. İmamın yaptığı vazifeye de “İmamet” ( imamlık) denir.
İmamet, öyle mühim bir vazifedir ki, eğer cemaat arasında imamlığa layık birkaç kişi bulunsa, bunlar arasından en çok imamlığa layık olanı seçilir. Mesela: Önce namaza ait meseleleri en iyi bilen araştırılır. Buna eşitlik varsa, Kur’an-ı Kerim’i daha iyi okuyan;
Daha sonra, hafız olan,
Daha sonra, ehl-i takva,
Sonra, daha yaşlı olan,
Sonra, güzel huylu, güzel yüzlü,
Sonra, sesi daha güzel olan,
Sonra, daha temiz giyimli olan,
Seçilir. Bütün bu özelliklerde eşit olsalar aralarında kur’a çekilir.
Bir kimsenin imam olabilmesi için, yukarıda sayılan özelliklerden de önce şu altı şart aranır:
Müslüman olmak,
Baliğ (ergen) olmak,
Akıllı olmak,
Erkek olmak,
Namaz sahih olacak kadar Kur’an-ı Kerim’den ezber bilmek,
Özürsüz olmak.
Bütün bunlar, imamet üzerinde bu denli titizlikle durulması boşuna olmayıp, vazifenin ehemmiyet ve kutsiyetini gösterir. İmam ile cemaat arasında bir muhabbet hasıl olması beklenir. Onun içindir ki imam efendinin, cemaatin nefretine sebep olacak hareketlerden kaçınması çok önemli ve gereklidir.
İmam efendi, namaz kıldırırken cemaata usanç verecek şekilde davranışlarda bulunmamalıdır. Namazdaki okumaları cemaata ağırlık verecek derecede uzatmamalıdır. Bu hususta muteber ilmihal kitapların da aynen şöyle geçer:
“İmam efendi, namazı sünnetin en az mertebesine göre kıldırmalıdır.”
Bu konuya inşallah yarın devam edeceğiz. Hoşça kalın…
7 MAYIS – TOKAT GAZETESİ