By Şehrimizin Trafik Derdi (1)
İyimser olalım. Hep olumlu şeyler düşünelim. Hayata biraz da pembe gözlükle bakalım. Böylesi eğilimlerle bir güne başlamanızda ya da evinizden sokağa ilk adımı atmanızda hiç bir sakınca yoktur. Üstelik kendinize biraz da moral takviyesi yapmış olursunuz.
Ne var ki, bu hoş iyimserlik, şehrimizin trafiğine ister yaya, ister sürücü ya da bir minibüste yolcu olarak daldığınız andan itibaren yerini hızla başka çeşit duygulara terk edecektir.
Çünkü adeta bir cangılın içine düştüğünüzün resmidir. Ve sonrasında düşünürsünüz. Neden böyle? Nedenleri sorgulamadan önce de gözlemlerinize dayanarak şöyle bir genel yargıya varabilirsiniz:
Tokat şehrinin trafik derdi de, Türkiye’nin genel trafik sorunsalının bir parçasıdır. Peki bu sorunsal nasıl oluşuyor? Şöyle: Ulaşım politikalarındaki yanlışlıklar, sorumsuz davranışlar, eğitimsizlik, yol kapasite yetersizliği ya da standart düşüklüğü, fenni muayene zaafiyeti, başıboşluk ya da ciddi denetim yoksunluğu vb. etkenlerle…
Başıboşluk ve sorumsuzluğa bir örnek verelim. “Gelişmiş” diye nitelenen ülkelerin hiçbirinde minibüslerle toplu taşımacılık yapılmaz. Ne şehiriçi, ne de şehirlerarası yollarda. Bizdeki durum bunun tam aksidir. Yani, bilhassa şehiriçi toplu taşımda minibüs başta gelir. Yine bizde, yer yer kamyonlarla ve traktör vagonlarıyla bile insan taşınmıyor mu?!…
Şehrimizde insanların minibüslerle nasıl tıklım tıkış taşındığını daha önce de yazmıştık. Belediye’nin yol güzergâhlarını paraya vurup özele ihale edebileceğini, ne var ki toplu taşımacılık sorumluluğunu havale edemeyeceğini, başka bir deyişle bu sorumluluktan sıyrılamayacağını belirtmiştik.
29 TEMMUZ TOKAT GAZETESİ
