ŞEHRİN SOLUĞU / ŞİİR
Duyuyor musunuz soluğunu,
Vurularını kalbimin?
Tum-Dum… Tum-Dum… Tum-Dum…
Sessizce kayar
Pırıltıları ışığının,
Yan sokaktan arka sokağa…
Gün ışığındaki doyumsuz
Çabanız neydi öyle?…
Görmüyordunuz ışığı
Ve sıcaklığını tanrısal…
Sonrası dönüştü,
Bitişi değil günlerin…
Kapanmayın, kapanmayın yalnızlığınıza!
Biliyorsun boşlukta kalır
Uzanan eliniz
Sıcak gülüşünüz soğur karşıda…
Doğa uzaktı şehirden
Titreşen ay ışığı gibi…
Doğa yakınsa da, uzaksa da,
Sarıp sarmalıydı sizi…
İpek yumuşaklığında
Süzülürdü yürüyüşünüz…
Şimdi yeni bir kaçıştır,
Bu gelişiniz…
Alıp verdiğiniz soluk,
Gecenin okyanusuna
Katışmıyor bir türlü…
Şehrin an be an kabaran soluğu,
Ve her an damarlarında atan nabız,
Duyulmuyor, duyulmuyor bir türlü!…
12 OCAK – TOKAT GAZETESİ